I am Nothing.....

નામ : ડૉ.સૈયદ અદાજીમીયાં શકુરમીયાં ઉર્ફે ડૉ. ઈદ્રીશ પરિવાર :પિતા શકુરમિયાં પાલનપુર સ્ટેટના વકીલ હતા. અને પાલનપુર તથા રાધનપુર એમ બંને સ્ટેટનું કારભારીનું કામ પણ કરતા હતા.સાત વર્ષની નાની ઉંમરથી જ તેઓ પાંચ વક્તની નમાજના પાબંધ હતા.   ડૉ.ઈદ્રીસના કાકા અતાઉલ્લાહ તમામ જ્ઞાતિ,ધર્મના બાળકોને વિનામૂલ્યે ઇંગ્લિશ,ઉર્દૂ અને પર્શિયન ભણાવતા હતા.   ડૉ.ઈદ્રીસના દાદા રહેમતમિયાંએ ‘તવારીખે પાલનપુર’ નામનું પાલનપુર સ્ટેટનો મોટો ઐતિહાસિક ગ્રંથ લખ્યો હતો.તે શાયર પણ હતા. ‘ગુલશન’ તેમનું તખલ્લુસ હતું. તેમણે ઘણી શેરો-શાયરી અને ગઝલો લખી છે.ડૉ.ઈદ્રીશનું આખું ખાનદાન પહેલેથી જ સાહિત્યિક શોખ ધરાવનાર,દીનદાર,સેવાભાવી અને આધ્યાત્મિક વૃત્તિવાળું રહ્યું છે.   અભ્યાસ : અદાજીમીયાં ઉર્ફે ઈદ્રીસનો મેટ્રીક સુધીનો અભ્યાસ પાલનપુરમાં જ થયેલ છે.ત્યારબાદ બે વર્ષ વડોદરા કોલેજમાં કર્યા.ત્યાં તેઓ ખર્ચ કાઢવા માટે કોલેજની કેન્ટીનમાં ચા બનાવવાનું કામ કરતા હતા. ત્યારબાદ મુંબઈ જઈ મેડિકલ કોલેજમાં દાખલ થયા અને ત્યાં તેમણે એમ.બી.બી.એસ કર્યું.   મુંબઈથી આવી પાલનપુર સ્ટેટમાં આસિસ્ટન્ટ સર્જન તરીકે દવાખાનામાં નોકરી માં દાખલ થયા. ત્રણ વર્ષ નોક

એક શખ્સ એવો કે જે પોતે ઉચ્ચ ડિગ્રીધારી ડોક્ટર હોવા છતાં પૈસાનો ચળકાટ તેમના મનના સેવાભાવનાના ખયાલાતોને ચલિત કરી શક્યો નથી.મબલખ કમાણીનું માર્કેટ તેમની આકર્ષી શક્યું નથી. પોતાના મિત્રોના વૈભવી જીવનની રીતભાતે તેમને પણ ડગમગાવ્યા નથી.તેમની સામે તો હતી ભારતની ઝુપડપટ્ટીમાં વસતી બેહાલ ગરીબ પ્રજા.તેમની સુખાકારી,કેળવણી અને જીવનશૈલી બીજાનો ખ્યાલ રાખ્યા વગર માત્ર પૈસો જ કમાવી લેવાની વૃત્તિથી આ ઇન્સાન નું મન સંકોચાય છે. ગરીબોની ગરીબાઈ,જીવનના ટાંચા સાધન,આરોગ્યની સુવિધાનો અભાવ.આવું બધું જોઈને આ ડોક્ટરનું દિલ દ્રવી ઉઠે છે.અને મનોમન દ્રઢ સંકલ્પ કરે છે કે હું ડોક્ટર બન્યો છું પૈસા કમાવવા માટે નહીં.પણ દેશમાં બેહાલ પરિસ્થિતિમાં સબળતા ગરીબ લોકોની સેવા કરવા માટે. જેના હૃદયમાં કરુણા છે,ફીકર છે,રાષ્ટ્રીય ભાવના છે, ભૂતકાળના કડવા અનુભવો છે.જેને તેઓ ભૂલ્યા નથી, આવા વીરલાઓને લખલૂટ કમાણીનો ચળકાટ ચલિત કરી શકતો નથી. આ વિરલ વ્યક્તિત્વ સુરત જિલ્લાના સાયણ ગામમાં અબ્દુલ્લાખાન ઉસ્માનખાનને ત્યાં તારીખ 17-3-1949ના રોજ જન્મેલ,ધ ગ્રેટ પર્સનાલિટી જનાબ ડૉકટર મહેમૂદ હનીફ એ.લાકડાવાલા. આ એવી વ્યક્તિ છે જેની રૂબરૂ મુલાકાત

આજનો દિવસ એટલે ૧૭ માર્ચ ૧૯૮૭ ના રોજ અલીખાન ઉસ્માનખાન બલોચ ઉર્ફે શૂન્ય પાલનપુરી કે જેમને આજના દિવસે પરવરદીગારે એમના દરબારમાં બોલાવી લીધા હતા.એમનું બાળપણ ખુબ ગરીબીમાં વીત્યું.કવિના જીવનમાં સંઘર્ષ ના હોય એવું તો બને નહિ.અમદાવાદ પાસે ના લીલપુર ગામે જન્મેલા અને નાની વયે પિતાજી ની છત્રછાયા ગુમાવી દીધેલ જેથી એમની અમ્મી એમને લઈને પાલનપુર નનિહાલમાં નવાસાનો ઉછેર થયેલ.બાળપણ પાલનપુરમાં ગુજર્યો.ગરીબીનો પીરીયડ બહુ લાંબો ચાલ્યો.મા એ મેહનત મજુરી કરી ને ઉછેર કર્યો તેઓ ભણવામાં ખુબ જ હોશિયાર.મેટ્રિક પાસ પાલનપુરની ગવર્મેન્ટ સ્કુલમાં કરી જુવાન,હેન્ડસમ,લાલ ટમાટા જેવા આકર્ષક,અભિનેતા પણ ઝાંખો પડે એવા દેખાવે શૂન્ય સાહેબ નવાબી કાળમાં શિક્ષક બન્યા.થોડા સમય પછી નોકરી છોડી પાલનપુર બાદ થોડો સમય પાટણમાં રહ્યા.ગ્રુપ મળ્યું પણ જોઈએ એવી મજા ના આવી.એ જમાનામાં અવશેષ જેવો સાથે એ પણ પ્રગટ થયા.શૂન્ય સાહેબ અવારનવાર કેહતા કે થેન્ક્સ ટૂ વિક્ટોરિયા અને સરકારી સ્કુલની લાયબ્રેરી,પાલનપુર જેને આખી ગોળીને પી ગયા હતા.જે તત્વજ્ઞાન આવ્યું એ આ વાંચનને કારણે,તેમની તત્વજ્ઞાનની મીમાંસા બહુ જ ઉંચી હતી અને પોતે સારા શિક્ષક તો હતા જ.ફારસી અ

અમે તો કવિ કાળને નાથનારા અમારે તો આઠે પહર છે. ખુશાલી આ બળબળતું હૈયું આ ઝગમગતા નયનો ગમે ત્યારે હોળી , ગમે ત્યારે દિવાળી. આજથી લગભગ 97 વર્ષ પહેલાં અમદાવાદ અને સાબરમતી ની વચ્ચે આવેલ લીલાપુર ગામમાં ઉસ્માનખાન બલોચ ના ઘરે તારીખ 19-12-1922ના રોજ અલી ખાન ઉર્ફે ‘રૂમાની પાલનપુરી’ ઉર્ફે ‘શૂન્ય પાલનપુરી’નો જન્મ થયો હતો.પિતા ઉસ્માનખાન ખેતીવાડી ઉપરાંત ઘોડાઓની સોદાગીરી પણ કરતા હતા.તેઓ ભર જુવાનીમાં આ ફાની દુનિયા છોડી ચાલ્યા ગયા.તેમના પત્ની નનીબીબી ચાર વર્ષના અલીખાન અને દૂધ પીતા ફતેહખાનને લઇ પિયર પાલનપુરમાં આવીને વસેલા. બલુચાણીના તમામ લક્ષણો ધરાવતી માતાએ બાળકોને પ્રાણ રેડીને ઉછેર્યા.નનીબીબી કપડા સીવીને અને બીડીયો વાળીને બાળકોનું જતન કરતા.બાળક અલીખાન પાધરીયાવાસમાં પાનનો કરંડિયો લઈને ઘેર ઘેર ફરતા.આ રીતે તેમની માતાને મદદરૂપ થતા.આવી રીતે અલી ખાન ઉર્ફે શૂન્ય પાલનપુરી નાનપણથી જ જવાબદારીની ધૂસરી ખભે ઊંચકીને ઉછરેલ એ બાળક મોટો થઈ કવિ-શાયર બને પછી એ કેવું ગાય ! એક બાળ વૃદ્ધ જેવો દિવાનો ‘શૂન્ય’ નામે, કરતો હતો પુકારો ઘર ઘર ફરી ફરીને. અનેક મુશ્કેલીઓમાં પણ માતા નનીબીબીએ ઘરમાં જાતે જ અલીખાનને ઉર્દુ,ફારસ

બે વખત રાષ્ટ્રપતિ ચંદ્રક વિજેતા : મદદનીશ પોલીસ કમિશનર (નિવૃત) અમદાવાદ : પાલનપુરના વતની રફીકુદ્દીન એ. કાદરી 1964માં પોલીસ સબ ઇન્સ્પેક્ટર તરીકે પોલીસખાતામાં જોડાયા.જનાબ કાદરીની નોકરી દરમિયાન અનેક અટપટા ખૂન,લૂંટ,ચોરીના ભેદ ઉકેલાયા. અમદાવાદની બેંક લૂંટના આરોપી આંતરરાષ્ટ્રીય ત્રાસવાદી ઝીંદાને પકડી પાડેલ. તેઓએ તેમની ૩૮ વર્ષની પોલીસ અમલદાર તરીકેની કામગીરીમાં બે વાર રાષ્ટ્રપતિ ચંદ્રક તથા પોલીસ તાલીમ મહાવિદ્યાલય ખાતે તાલીમ દરમિયાન 'બેસ્ટ એથ્લેટિક્સ મેડલ' ઉપરાંત વિવિધ સ્થળે બજાવેલ ફરજ દરમિયાન ૪૦૦ જેટલા ઇનામો તથા પ્રશંસાપત્રો મેળવેલ છે. 1964માં પોલીસ તાલીમ મેળવ્યા બાદ ૧૯૬૫ થી ૧૯૬૭ જૂનાગઢ જિલ્લામાં,૧૯૬૭ થી ૧૯૭૧ અમદાવાદ શહેરમાં,ત્યારબાદ સીઆઇડી ક્રાઇમ પીએસઆઈ તરીકે ફરજ બજાવી,૧૯૭૬માં બઢતી મળતાં સર્કલ ઈન્સ્પેકટર તરીકે લીંબડી મૂક્યા.1978માં CPI નડિયાદ. 1980થી 1984 સીવીલ ડીફેન્સ અમદાવાદમાં.1984 થી 1989 અમદાવાદ વટવા પીઆઇ. પોતાની આગવી કામ કરવાની કળાને કારણે તેમણે અનેક ચોરી અને લૂંટના ભેદ ઉકેલ્યા હતા.સૌથી મોટી વાત એ હતી કે 22 ખૂન અને 28 બેન્કલૂંટનો મોસ્ટ વોન્ટેડ આરોપી હરજેન્દ્રસિંહ ઝિંદા

કોગ્રેસનો ઢંઢેરો પીટતા અને ખુદને દેશની સર્વોપરી દૂધથી ધોયેલી પાર્ટી કહેવાવાળા આદરણીય કોગ્રેસીઓ ૧૯૮૦ પછી કોગ્રેસમાં એવું કઈ વિશેષ જોવા નથી મળ્યું. પગ પર કુહાડી મારવાની અને પારંપરિક રાજનીતિનો દૌર ત્યાંથી શરુ થયો ને સ્વાર્થ, લાલચ અને અહંકારપણારુપી ગંદી રાજનીતિએ સમય આવતાં કોંગ્રેસને એની મહત્વતા બતાવી દીધી. કારણ કર્મનો સિદ્ધાંત ચુક્યા.. જે નેતા પોતાના દેશ પ્રત્યેની ભાવના,લાગણી ભૂલી જ્યારે અંગત વિકાસમાં રાચવની ઝંખના કરે છે સમજી લેવું એનું પતન નિશ્ચિત છે મારો નહીં કુદરતનો નિયમ છે.. માફ કરશો શ્રધ્ધા દરેકનો વ્યક્તિગત વિષય છે પરંતું જ્યારે મંદિર, મસ્જિદ, ગુરુદ્વારા કે ચર્ચમાં જઈએ એ દરમિયાન જ કેમ ધાર્મિક અને ભલા માણસ થઇ જઈએ છીએ. થોડી મિનીટો માટે અને બહાર નિકળી, એના એ જ. એ મંદિર, મસ્જિદ,ગુરુદ્વારા કે ચર્ચમાં બેઠેલો ભગવાન,અલ્લાહ,જીસસ આપણા પર હસતો નહી હોય કે અયે આવી ગયા મને મૂર્ખ બનાવવા.. થોડી વાર મને મૂર્ખ બનાવશે ને બહાર જઈને દુનિયાવાળોને.. તો ધર્મની વાત જ ક્યાં રહી આ તો પોતાને સર્ટિફિકેટ અપાવવા ડોળ કરીને ખુદ જ પ્રમાણિકતા પુરવાર કરી લોકોનો ઉપયોગ કરી નિજી સ્વાર્થ ખાતર બધુ નેવે મૂકી દેવામાં આવે છ

‘લોકશાહી વિકલ્પ’નું સ્થાન હોવું અનિવાર્ય છે, પણ કોઈ ‘લોકશાહીનો વિકલ્પ’ બની જાય એ ન ચાલે.’ – પ્રકાશ ન. શાહ અસલી અધ્યાપક, પત્રકાર, સાહિત્યકાર અને ચળવળકારનું ચેતન,અમદાવાદના વતની 79 વર્ષના યુવાન પ્રકાશભાઈ નભુભાઈ શાહ ગુજરાતનું એવું વીરલ વ્યક્તિત્વ છે,  જેમના વિશે ગૌરવ લેવાનું અને જેમના પ્રદાનને યથાયોગ્ય રીતે મૂલવવાનું ઘણા ગૌરવતત્પર ગુજરાતીઓને હજુ સૂઝ્યું નથી એવા દરેક યુવાઓ માટે પ્રેરણાસ્ત્રોત,અડીખમ લોકસેવાને વરેલા“નિરીક્ષક” વિચારપત્રના તંત્રી  અને “દિવ્ય ભાસ્કર”ના કટારલેખક ,જાહેર જીવનમાં ભીની બૌદ્ધિકતા, નિર્ભાર વિદ્વત્તા, તીક્ષ્ણ રમૂજવૃત્તિ – મુક્ત હાસ્યની ઓથે છુપાયેલું ગાંભીર્ય અને એ બધામાં શિરમોર ‘નો સર’ કહેવાની ઠંડી મક્કમતા – આ ગુણો સ્વતંત્રપણે દુર્લભ બની ગયા હોય, ત્યારે તેમના સંયોજન માટે કયા શબ્દો વાપરવા? એમાંનો એક પણ પ્રયોગ ન વાપરવો હોય તો, ફક્ત ‘પ્રકાશ ન.શાહ’ કહેવું પૂરતું છે. ઇંદિરા ગાંધીની આપખુદશાહીનો ખુલ્લો વિરોધ કરનારા અને કટોકટી વખતે જેલવાસ ભોગવી ચૂકેલા પ્રકાશભાઈને કોમવાદી-વ્યક્તિકેન્દ્રી રાજકારણનો વિરોધ કરવા બદલ કોંગ્રેસી ગણવામાં આવે, તે વિશિષ્ટ વિરોધાભાસ છે.આવો એવા વિરલ વ્ય

એચ.કે. આર્ટસ કોલેજ , અમદાવાદ ખાતે 07-09-1998 થી અર્થશાસ્ત્રમાં એસોસિયેટ પ્રોફેસર તરીકે કાર્યરત તેમજ આર્ટસ એન્ડ કોમર્સ કૉલેજ - ઈડર (ઉત્તર ગુજરાત) અને 1980 થી 1984 ત્રણ વર્ષ માટે લેક્ચરર , આણંદ કોમર્સ કોલેજ - આણંદ , 1980-81 વસાવડા લેબર ઇન્સ્ટીટ્યુટ , મજૂર મહાજન સંઘ – અમદાવાદમાં સંશોધક,1984-98 દરમિયાન ટાઇમ્સ ઓફ ઇન્ડિયા અને ઇન્ડિયન એક્સપ્રેસ ગ્રુપમાં સબ-એડિટર , ચીફ સબ-એડિટર અને ડેપ્યુટી ન્યૂઝ એડિટર રહી ચૂકેલ અમદાવાદના વતની એવાપ્રોફેસર હેમંતકુમાર દશરથલાલ શાહ જેઓગુજરાત યુનીવર્સીટીમાંથી અર્થશાસ્ત્ર અને પોલીટીકલ સાયન્સ એમ બે વિષયોમાં અનુસ્નાતક થયેલ તેમજ વીર નર્મદ યુનિવર્સીટીમાંથી પી.એચ.ડી થયા. ’સચ્ચાઈ ગુજરાત કી’ પુસ્તકની અલગ અલગ આવૃતિઓ તો વાંચીજ હશે તેની સાથે ઈકોનોમીવિષય પર,સુજારું વ્યવસ્થા પર સુશાસન ની સાથે અન્ય ઘણા બધા  પુસ્તકો લખેલ છે.અવાર નવાર પ્રાદેશિક તેમજ રાષ્ટ્રીય ન્યુજ ચેનલ પર ઈકોનોમીને લઈને એમના વિચારો,ચર્ચાઓ પણ જોઈજ હશે.ઇકોનોમી પર અસંખ્ય વર્કશોપ અને સેમિનારો કરી લોકોને વાસ્તવિક પરિસ્થિતિ,આંકડા સાથે વાકેફ કરતા રહ્યા છે . તેમના સંશોધનો ઉપર નજર નાખીએ તો અઢાર સંશોધન પેપર

આંતરરાષ્ટ્રીય સ્તરે ખ્યાતિ પ્રાપ્ત કરનાર ઇલાબહેન ભટ્ટનો જન્મ તા.૭/૯/૧૯૩૩ના રોજ અમદાવાદમાં થયો હતો. તેમણે ગુજરાત યુનિવર્સિટીમાંથી ઈ.સ.૧૯૫૨માં બી.એ. કરી ઈ.સ. ૧૯૫૪માં કાયદાની ઉપાધી પ્રાપ્ત કરી. ઈ.સ. ૧૯૫૬માંઅર્થશાસ્ત્રના અધ્યાપક પ્રો.રમેશ ભટ્ટ સાથે લગ્નગ્રંથી જોડાયા. ઇઝરાયલમાંથીલેબરએન્ડ કો-ઓપરેટીવનો ડીપ્લોમા મેળવી સરકારના લેબર ડિપાર્ટમેન્ટમાંકામગીરી કરી. ઈ.સ. ૧૯૫૫ થી ૧૯૫૯ દરમિયાન શ્રમજીવી બહેનોનું જે શોષણ થઈરહ્યું તેની તરફ તેમનું ધ્યાન ગયું.આ બહેનોને હાગૃત કરીને તેમણે મદદ કરવાની , પગભર કરવાની ઈચ્છા તેમનામાં પ્રગટ થઈ અને તેમને જીવનની સાચી દિશા મળીગઈ. મહિલાઓને સામાજીક , શૈક્ષણિક અને આર્થિક   સ્થાન આપી સાચા અર્થમાં મહિલાઓને સ્વાંવલંબી બનાવવામાં આવે તો જ મહિલાઓ ખરા અર્થમાં સ્વંતત્ર થઇ શકે.આવા ઉત્કૃષ્ટ વિચાર સાથે ઇલાબેન ભટ્ટે૧૯૭૨માં સેલ્ફ એમ્પ્લોઈડ વુમન એસોસિએશન (seva) સંસ્થાની સ્થાપના કરી.જેઆજે સમગ્ર વિશ્વમાં જાણીતી છે.આ સેવાકાર્યોની કદરદેશ અને દુનિયાએ પણ કરી છે. સેવા ના સ્થાપક , ગુજરાત યુનિવર્સીટીનાંકાઉન્સીલર , પદ્મશ્રી(૧૯૮૫) , પદ્મભૂષણ(૧૯૮૬) , ઇંદિરાગાંધી શાંતિ પુરસ્કાર અને અન્ય

સ્થાપક અને મેનેજીંગ ટ્રસ્ટી .. એમ.ફીલ અને માસ્ટર ઓફ જર્નાલિઝમ સ્ટડીઝ નો અભ્યાસ કરેલ અમદાવાદના વતની એવા મિત્તલ મૌલિકભાઈ પટેલે વિચરતી અને વિમુક્ત જાતિઓના વિવિધ સમુદાયોમાં સામાજિક ઓળખ , નાગરિક અધિકાર , શિક્ષણ , આરોગ્ય સુવિધાઓ , રહેઠાણ અને આજીવિકાના વિકલ્પો આપવાના લક્ષ્ય સાથે ‘વિચરતા સમુદાય સમર્થન મંચ’ ની શરૂઆત ૨૦૧૦માં કરી. કાર્ય વિસ્તાર : • નોમૅડિક અને ડી-નોટિફાઈડ જનજાતિ (એનટી-ડીએનટી)ની   સામાજિક ઓળખને પુન: સ્થાપિત કરવા અને વિવિધ નાગરિકત્વ હકોનો લાભ મેળવવા માટે તેમને સહાયતા કરવી. • તકનીકી પ્રગતિના કારણે છોડી દીધેલ એનટી-ડીએનટી પરિવારોને તેમના પરંપરાગત વ્યવસાયમાં યોગ્ય વિકલ્પો શોધવા માટે મદદ કરવી , તેમની આજીવિકા માટે કોઈપણ ગેરકાયદેસર અથવા સામાજિક અસ્વીકાર્ય પ્રવૃત્તિઓમાં સંલગ્ન થવાથી બચાવવા. • આ સમુદાયોને કાયમી ઘર સુરક્ષિત કરવા – તેમના પોતાનું સરનામું હોય એવા પ્રયત્નો થકી સહકાર આપવો. • એનટી-ડીએનટી સમુદાયના બાળકો અને ભવિષ્યની પેઢીઓને શિક્ષણ , આજીવિકા અને સામાજિક-આર્થિક સ્થિરતા સુધી પહોંચડવા માટે સહાય કરવી. પત્રકારત્વ અભ્યાસમાં માસ્ટર્સને સમાપ્ત કર્યા પછી , ગુજરાત